адзінапляме́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адзінапляме́ннік | адзінапляме́ннікі | |
адзінапляме́нніка | адзінапляме́ннікаў | |
адзінапляме́нніку | адзінапляме́ннікам | |
адзінапляме́нніка | адзінапляме́ннікаў | |
адзінапляме́ннікам | адзінапляме́ннікамі | |
адзінапляме́нніку | адзінапляме́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)