адзінасу́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзінасу́тны адзінасу́тная адзінасу́тнае адзінасу́тныя
Р. адзінасу́тнага адзінасу́тнай
адзінасу́тнае		 адзінасу́тнага адзінасу́тных
Д. адзінасу́тнаму адзінасу́тнай адзінасу́тнаму адзінасу́тным
В. адзінасу́тны (неадуш.)
адзінасу́тнага (адуш.)		 адзінасу́тную адзінасу́тнае адзінасу́тныя (неадуш.)
адзінасу́тных (адуш.)
Т. адзінасу́тным адзінасу́тнай
адзінасу́тнаю		 адзінасу́тным адзінасу́тнымі
М. адзінасу́тным адзінасу́тнай адзінасу́тным адзінасу́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)