Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заву́ццеўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́ццеўскі заву́ццеўская заву́ццеўскае заву́ццеўскія
Р. заву́ццеўскага заву́ццеўскай
заву́ццеўскае		 заву́ццеўскага заву́ццеўскіх
Д. заву́ццеўскаму заву́ццеўскай заву́ццеўскаму заву́ццеўскім
В. заву́ццеўскі (неадуш.)
заву́ццеўскага (адуш.)		 заву́ццеўскую заву́ццеўскае заву́ццеўскія (неадуш.)
заву́ццеўскіх (адуш.)
Т. заву́ццеўскім заву́ццеўскай
заву́ццеўскаю		 заву́ццеўскім заву́ццеўскімі
М. заву́ццеўскім заву́ццеўскай заву́ццеўскім заву́ццеўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

за́вуч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. за́вуч за́вучы
Р. за́вуча за́вучаў
Д. за́вучу за́вучам
В. за́вуча за́вучаў
Т. за́вучам за́вучамі
М. за́вучу за́вучах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заву́чана

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
заву́чана - -

Крыніцы: piskunou2012.

заву́чанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. заву́чанасць
Р. заву́чанасці
Д. заву́чанасці
В. заву́чанасць
Т. заву́чанасцю
М. заву́чанасці

Крыніцы: piskunou2012.

заву́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́чаны заву́чаная заву́чанае заву́чаныя
Р. заву́чанага заву́чанай
заву́чанае		 заву́чанага заву́чаных
Д. заву́чанаму заву́чанай заву́чанаму заву́чаным
В. заву́чаны (неадуш.)
заву́чанага (адуш.)		 заву́чаную заву́чанае заву́чаныя (неадуш.)
заву́чаных (адуш.)
Т. заву́чаным заву́чанай
заву́чанаю		 заву́чаным заву́чанымі
М. заву́чаным заву́чанай заву́чаным заву́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

заву́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́чаны заву́чаная заву́чанае заву́чаныя
Р. заву́чанага заву́чанай
заву́чанае		 заву́чанага заву́чаных
Д. заву́чанаму заву́чанай заву́чанаму заву́чаным
В. заву́чаны (неадуш.)
заву́чанага (адуш.)		 заву́чаную заву́чанае заву́чаныя (неадуш.)
заву́чаных (адуш.)
Т. заву́чаным заву́чанай
заву́чанаю		 заву́чаным заву́чанымі
М. заву́чаным заву́чанай заву́чаным заву́чаных

Кароткая форма: заву́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

заву́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заву́чванне
Р. заву́чвання
Д. заву́чванню
В. заву́чванне
Т. заву́чваннем
М. заву́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заву́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заву́чваюся заву́чваемся
2-я ас. заву́чваешся заву́чваецеся
3-я ас. заву́чваецца заву́чваюцца
Прошлы час
м. заву́чваўся заву́чваліся
ж. заву́чвалася
н. заву́чвалася
Загадны лад
2-я ас. заву́чвайся заву́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час заву́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заву́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заву́чваю заву́чваем
2-я ас. заву́чваеш заву́чваеце
3-я ас. заву́чвае заву́чваюць
Прошлы час
м. заву́чваў заву́чвалі
ж. заву́чвала
н. заву́чвала
Загадны лад
2-я ас. заву́чвай заву́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заву́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завучы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завучу́ся заву́чымся
2-я ас. заву́чышся заву́чыцеся
3-я ас. заву́чыцца заву́чацца
Прошлы час
м. завучы́ўся завучы́ліся
ж. завучы́лася
н. завучы́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час завучы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.