Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

эрытрацы́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эрытрацы́тны	эрытрацы́тная	эрытрацы́тнае	эрытрацы́тныя
Р.	эрытрацы́тнага	эрытрацы́тнай эрытрацы́тнае	эрытрацы́тнага	эрытрацы́тных
Д.	эрытрацы́тнаму	эрытрацы́тнай	эрытрацы́тнаму	эрытрацы́тным
В.	эрытрацы́тны (неадуш.) эрытрацы́тнага (адуш.)	эрытрацы́тную	эрытрацы́тнае	эрытрацы́тныя (неадуш.) эрытрацы́тных (адуш.)
Т.	эрытрацы́тным	эрытрацы́тнай эрытрацы́тнаю	эрытрацы́тным	эрытрацы́тнымі
М.	эрытрацы́тным	эрытрацы́тнай	эрытрацы́тным	эрытрацы́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

эрытрацыто́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эрытры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

эрытрэ́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эрытрэ́йскі	эрытрэ́йская	эрытрэ́йскае	эрытрэ́йскія
Р.	эрытрэ́йскага	эрытрэ́йскай эрытрэ́йскае	эрытрэ́йскага	эрытрэ́йскіх
Д.	эрытрэ́йскаму	эрытрэ́йскай	эрытрэ́йскаму	эрытрэ́йскім
В.	эрытрэ́йскі (неадуш.) эрытрэ́йскага (адуш.)	эрытрэ́йскую	эрытрэ́йскае	эрытрэ́йскія (неадуш.) эрытрэ́йскіх (адуш.)
Т.	эрытрэ́йскім	эрытрэ́йскай эрытрэ́йскаю	эрытрэ́йскім	эрытрэ́йскімі
М.	эрытрэ́йскім	эрытрэ́йскай	эрытрэ́йскім	эрытрэ́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

эрытрэмі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Эрытрэ́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

эрытэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эрытэмато́зны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эрытэмато́зны	эрытэмато́зная	эрытэмато́знае	эрытэмато́зныя
Р.	эрытэмато́знага	эрытэмато́знай эрытэмато́знае	эрытэмато́знага	эрытэмато́зных
Д.	эрытэмато́знаму	эрытэмато́знай	эрытэмато́знаму	эрытэмато́зным
В.	эрытэмато́зны (неадуш.) эрытэмато́знага (адуш.)	эрытэмато́зную	эрытэмато́знае	эрытэмато́зныя (неадуш.) эрытэмато́зных (адуш.)
Т.	эрытэмато́зным	эрытэмато́знай эрытэмато́знаю	эрытэмато́зным	эрытэмато́знымі
М.	эрытэмато́зным	эрытэмато́знай	эрытэмато́зным	эрытэмато́зных

Крыніцы: piskunou2012.

эрытэ́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эрытэ́мны	эрытэ́мная	эрытэ́мнае	эрытэ́мныя
Р.	эрытэ́мнага	эрытэ́мнай эрытэ́мнае	эрытэ́мнага	эрытэ́мных
Д.	эрытэ́мнаму	эрытэ́мнай	эрытэ́мнаму	эрытэ́мным
В.	эрытэ́мны (неадуш.) эрытэ́мнага (адуш.)	эрытэ́мную	эрытэ́мнае	эрытэ́мныя (неадуш.) эрытэ́мных (адуш.)
Т.	эрытэ́мным	эрытэ́мнай эрытэ́мнаю	эрытэ́мным	эрытэ́мнымі
М.	эрытэ́мным	эрытэ́мнай	эрытэ́мным	эрытэ́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эрыякра́нія

‘матылёк’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum