эрытэ́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эрытэ́мны эрытэ́мная эрытэ́мнае эрытэ́мныя
Р. эрытэ́мнага эрытэ́мнай
эрытэ́мнае		 эрытэ́мнага эрытэ́мных
Д. эрытэ́мнаму эрытэ́мнай эрытэ́мнаму эрытэ́мным
В. эрытэ́мны (неадуш.)
эрытэ́мнага (адуш.)		 эрытэ́мную эрытэ́мнае эрытэ́мныя (неадуш.)
эрытэ́мных (адуш.)
Т. эрытэ́мным эрытэ́мнай
эрытэ́мнаю		 эрытэ́мным эрытэ́мнымі
М. эрытэ́мным эрытэ́мнай эрытэ́мным эрытэ́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)