эрытрацы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эрытрацы́тны эрытрацы́тная эрытрацы́тнае эрытрацы́тныя
Р. эрытрацы́тнага эрытрацы́тнай
эрытрацы́тнае		 эрытрацы́тнага эрытрацы́тных
Д. эрытрацы́тнаму эрытрацы́тнай эрытрацы́тнаму эрытрацы́тным
В. эрытрацы́тны (неадуш.)
эрытрацы́тнага (адуш.)		 эрытрацы́тную эрытрацы́тнае эрытрацы́тныя (неадуш.)
эрытрацы́тных (адуш.)
Т. эрытрацы́тным эрытрацы́тнай
эрытрацы́тнаю		 эрытрацы́тным эрытрацы́тнымі
М. эрытрацы́тным эрытрацы́тнай эрытрацы́тным эрытрацы́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)