Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

экспатрыя́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	экспатрыя́цыя
Р.	экспатрыя́цыі
Д.	экспатрыя́цыі
В.	экспатрыя́цыю
Т.	экспатрыя́цыяй экспатрыя́цыяю
М.	экспатрыя́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экспедзі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	экспедзі́раванне
Р.	экспедзі́равання
Д.	экспедзі́раванню
В.	экспедзі́раванне
Т.	экспедзі́раваннем
М.	экспедзі́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экспедзі́раваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	экспедзі́раваны	экспедзі́раваная	экспедзі́раванае	экспедзі́раваныя
Р.	экспедзі́раванага	экспедзі́раванай экспедзі́раванае	экспедзі́раванага	экспедзі́раваных
Д.	экспедзі́раванаму	экспедзі́раванай	экспедзі́раванаму	экспедзі́раваным
В.	экспедзі́раваны (неадуш.) экспедзі́раванага (адуш.)	экспедзі́раваную	экспедзі́раванае	экспедзі́раваныя (неадуш.) экспедзі́раваных (адуш.)
Т.	экспедзі́раваным	экспедзі́раванай экспедзі́раванаю	экспедзі́раваным	экспедзі́раванымі
М.	экспедзі́раваным	экспедзі́раванай	экспедзі́раваным	экспедзі́раваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экспедзі́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	экспедзі́раваны	экспедзі́раваная	экспедзі́раванае	экспедзі́раваныя
Р.	экспедзі́раванага	экспедзі́раванай экспедзі́раванае	экспедзі́раванага	экспедзі́раваных
Д.	экспедзі́раванаму	экспедзі́раванай	экспедзі́раванаму	экспедзі́раваным
В.	экспедзі́раваны (неадуш.) экспедзі́раванага (адуш.)	экспедзі́раваную	экспедзі́раванае	экспедзі́раваныя (неадуш.) экспедзі́раваных (адуш.)
Т.	экспедзі́раваным	экспедзі́раванай экспедзі́раванаю	экспедзі́раваным	экспедзі́раванымі
М.	экспедзі́раваным	экспедзі́раванай	экспедзі́раваным	экспедзі́раваных

Кароткая форма: экспедзі́равана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экспедзі́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	экспедзі́раваны	экспедзі́раваная	экспедзі́раванае	экспедзі́раваныя
Р.	экспедзі́раванага	экспедзі́раванай экспедзі́раванае	экспедзі́раванага	экспедзі́раваных
Д.	экспедзі́раванаму	экспедзі́раванай	экспедзі́раванаму	экспедзі́раваным
В.	экспедзі́раваны (неадуш.) экспедзі́раванага (адуш.)	экспедзі́раваную	экспедзі́раванае	экспедзі́раваныя (неадуш.) экспедзі́раваных (адуш.)
Т.	экспедзі́раваным	экспедзі́раванай экспедзі́раванаю	экспедзі́раваным	экспедзі́раванымі
М.	экспедзі́раваным	экспедзі́раванай	экспедзі́раваным	экспедзі́раваных

Кароткая форма: экспедзі́равана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экспедзі́равацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	экспедзі́руецца	экспедзі́руюцца
Прошлы час
м.	экспедзі́раваўся	экспедзі́раваліся
ж.	экспедзі́равалася
н.	экспедзі́равалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экспедзі́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	экспедзі́рую	экспедзі́руем
2-я ас.	экспедзі́руеш	экспедзі́руеце
3-я ас.	экспедзі́руе	экспедзі́руюць
Прошлы час
м.	экспедзі́раваў	экспедзі́равалі
ж.	экспедзі́равала
н.	экспедзі́равала
Загадны лад
2-я ас.	экспедзі́руй	экспедзі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	экспедзі́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экспедзі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	экспедзі́рую	экспедзі́руем
2-я ас.	экспедзі́руеш	экспедзі́руеце
3-я ас.	экспедзі́руе	экспедзі́руюць
Прошлы час
м.	экспедзі́раваў	экспедзі́равалі
ж.	экспедзі́равала
н.	экспедзі́равала
Загадны лад
2-я ас.	экспедзі́руй	экспедзі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час	экспедзі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экспеды́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	экспеды́тар	экспеды́тары
Р.	экспеды́тара	экспеды́тараў
Д.	экспеды́тару	экспеды́тарам
В.	экспеды́тара	экспеды́тараў
Т.	экспеды́тарам	экспеды́тарамі
М.	экспеды́тару	экспеды́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экспеды́тарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	экспеды́тарка	экспеды́таркі
Р.	экспеды́таркі	экспеды́тарак
Д.	экспеды́тарцы	экспеды́таркам
В.	экспеды́тарку	экспеды́тарак
Т.	экспеды́таркай экспеды́таркаю	экспеды́таркамі
М.	экспеды́тарцы	экспеды́тарках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)