Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

сумо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сумо́ўлюся сумо́вімся
2-я ас. сумо́вішся сумо́віцеся
3-я ас. сумо́віцца сумо́вяцца
Прошлы час
м. сумо́віўся сумо́віліся
ж. сумо́вілася
н. сумо́вілася
Дзеепрыслоўе
прош. час сумо́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

сумо́даць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сумо́даю сумо́даем
2-я ас. сумо́даеш сумо́даеце
3-я ас. сумо́дае сумо́даюць
Прошлы час
м. сумо́даў сумо́далі
ж. сумо́дала
н. сумо́дала
Загадны лад
2-я ас. сумо́дай сумо́дайце
Дзеепрыслоўе
прош. час сумо́даўшы

Крыніцы: piskunou2012.

сумо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сумо́та
Р. сумо́ты
Д. сумо́це
В. сумо́ту
Т. сумо́тай
сумо́таю
М. сумо́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сумо́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сумо́тна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сумо́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сумо́тнік сумо́тнікі
Р. сумо́тніка сумо́тнікаў
Д. сумо́тніку сумо́тнікам
В. сумо́тніка сумо́тнікаў
Т. сумо́тнікам сумо́тнікамі
М. сумо́тніку сумо́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

сумо́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сумо́тны сумо́тная сумо́тнае сумо́тныя
Р. сумо́тнага сумо́тнай
сумо́тнае		 сумо́тнага сумо́тных
Д. сумо́тнаму сумо́тнай сумо́тнаму сумо́тным
В. сумо́тны (неадуш.)
сумо́тнага (адуш.)		 сумо́тную сумо́тнае сумо́тныя (неадуш.)
сумо́тных (адуш.)
Т. сумо́тным сумо́тнай
сумо́тнаю		 сумо́тным сумо́тнымі
М. сумо́тным сумо́тнай сумо́тным сумо́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сумо́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сумо́ўе сумо́ўі
Р. сумо́ўя сумо́ўяў
Д. сумо́ўю сумо́ўям
В. сумо́ўе сумо́ўі
Т. сумо́ўем сумо́ўямі
М. сумо́ўі сумо́ўях

Крыніцы: piskunou2012.

сумо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сумо́ўнік сумо́ўнікі
Р. сумо́ўніка сумо́ўнікаў
Д. сумо́ўніку сумо́ўнікам
В. сумо́ўніка сумо́ўнікаў
Т. сумо́ўнікам сумо́ўнікамі
М. сумо́ўніку сумо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

сумо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сумо́ўніца сумо́ўніцы
Р. сумо́ўніцы сумо́ўніц
Д. сумо́ўніцы сумо́ўніцам
В. сумо́ўніцу сумо́ўніц
Т. сумо́ўніцай
сумо́ўніцаю		 сумо́ўніцамі
М. сумо́ўніцы сумо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

сумо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сумо́ўны сумо́ўная сумо́ўнае сумо́ўныя
Р. сумо́ўнага сумо́ўнай
сумо́ўнае		 сумо́ўнага сумо́ўных
Д. сумо́ўнаму сумо́ўнай сумо́ўнаму сумо́ўным
В. сумо́ўны (неадуш.)
сумо́ўнага (адуш.)		 сумо́ўную сумо́ўнае сумо́ўныя (неадуш.)
сумо́ўных (адуш.)
Т. сумо́ўным сумо́ўнай
сумо́ўнаю		 сумо́ўным сумо́ўнымі
М. сумо́ўным сумо́ўнай сумо́ўным сумо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.