сумо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сумо́тнік | сумо́тнікі | |
| сумо́тніка | сумо́тнікаў | |
| сумо́тніку | сумо́тнікам | |
| сумо́тніка | сумо́тнікаў | |
| сумо́тнікам | сумо́тнікамі | |
| сумо́тніку | сумо́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)