сумо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сумо́ўлюся сумо́вімся
2-я ас. сумо́вішся сумо́віцеся
3-я ас. сумо́віцца сумо́вяцца
Прошлы час
м. сумо́віўся сумо́віліся
ж. сумо́вілася
н. сумо́вілася
Дзеепрыслоўе
прош. час сумо́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)