Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паабкіда́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабкіда́ны	паабкіда́ная	паабкіда́нае	паабкіда́ныя
Р.	паабкіда́нага	паабкіда́най паабкіда́нае	паабкіда́нага	паабкіда́ных
Д.	паабкіда́наму	паабкіда́най	паабкіда́наму	паабкіда́ным
В.	паабкіда́ны (неадуш.) паабкіда́нага (адуш.)	паабкіда́ную	паабкіда́нае	паабкіда́ныя (неадуш.) паабкіда́ных (адуш.)
Т.	паабкіда́ным	паабкіда́най паабкіда́наю	паабкіда́ным	паабкіда́нымі
М.	паабкіда́ным	паабкіда́най	паабкіда́ным	паабкіда́ных

Крыніцы: piskunou2012.

паабкіда́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабкіда́ю	паабкіда́ем
2-я ас.	паабкіда́еш	паабкіда́еце
3-я ас.	паабкіда́е	паабкіда́юць
Прошлы час
м.	паабкіда́ў	паабкіда́лі
ж.	паабкіда́ла
н.	паабкіда́ла
Загадны лад
2-я ас.	паабкіда́й	паабкіда́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабкіда́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паабкі́дваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабкі́дваны	паабкі́дваная	паабкі́дванае	паабкі́дваныя
Р.	паабкі́дванага	паабкі́дванай паабкі́дванае	паабкі́дванага	паабкі́дваных
Д.	паабкі́дванаму	паабкі́дванай	паабкі́дванаму	паабкі́дваным
В.	паабкі́дваны (неадуш.) паабкі́дванага (адуш.)	паабкі́дваную	паабкі́дванае	паабкі́дваныя (неадуш.) паабкі́дваных (адуш.)
Т.	паабкі́дваным	паабкі́дванай паабкі́дванаю	паабкі́дваным	паабкі́дванымі
М.	паабкі́дваным	паабкі́дванай	паабкі́дваным	паабкі́дваных

Кароткая форма: паабкі́двана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

паабкі́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабкі́дваю	паабкі́дваем
2-я ас.	паабкі́дваеш	паабкі́дваеце
3-я ас.	паабкі́двае	паабкі́дваюць
Прошлы час
м.	паабкі́дваў	паабкі́двалі
ж.	паабкі́двала
н.	паабкі́двала
Загадны лад
2-я ас.	паабкі́двай	паабкі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабкі́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

паабкіто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабкіто́ўваю	паабкіто́ўваем
2-я ас.	паабкіто́ўваеш	паабкіто́ўваеце
3-я ас.	паабкіто́ўвае	паабкіто́ўваюць
Прошлы час
м.	паабкіто́ўваў	паабкіто́ўвалі
ж.	паабкіто́ўвала
н.	паабкіто́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	паабкіто́ўвай	паабкіто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабкіто́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

паабклада́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабклада́ны	паабклада́ная	паабклада́нае	паабклада́ныя
Р.	паабклада́нага	паабклада́най паабклада́нае	паабклада́нага	паабклада́ных
Д.	паабклада́наму	паабклада́най	паабклада́наму	паабклада́ным
В.	паабклада́ны (неадуш.) паабклада́нага (адуш.)	паабклада́ную	паабклада́нае	паабклада́ныя (неадуш.) паабклада́ных (адуш.)
Т.	паабклада́ным	паабклада́най паабклада́наю	паабклада́ным	паабклада́нымі
М.	паабклада́ным	паабклада́най	паабклада́ным	паабклада́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паабклада́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабклада́ны	паабклада́ная	паабклада́нае	паабклада́ныя
Р.	паабклада́нага	паабклада́най паабклада́нае	паабклада́нага	паабклада́ных
Д.	паабклада́наму	паабклада́най	паабклада́наму	паабклада́ным
В.	паабклада́ны (неадуш.) паабклада́нага (адуш.)	паабклада́ную	паабклада́нае	паабклада́ныя (неадуш.) паабклада́ных (адуш.)
Т.	паабклада́ным	паабклада́най паабклада́наю	паабклада́ным	паабклада́нымі
М.	паабклада́ным	паабклада́най	паабклада́ным	паабклада́ных

Кароткая форма: паабклада́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паабклада́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабклада́ю	паабклада́ем
2-я ас.	паабклада́еш	паабклада́еце
3-я ас.	паабклада́е	паабклада́юць
Прошлы час
м.	паабклада́ў	паабклада́лі
ж.	паабклада́ла
н.	паабклада́ла
Загадны лад
2-я ас.	паабклада́й	паабклада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабклада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паабкла́дваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабкла́дваны	паабкла́дваная	паабкла́дванае	паабкла́дваныя
Р.	паабкла́дванага	паабкла́дванай паабкла́дванае	паабкла́дванага	паабкла́дваных
Д.	паабкла́дванаму	паабкла́дванай	паабкла́дванаму	паабкла́дваным
В.	паабкла́дваны (неадуш.) паабкла́дванага (адуш.)	паабкла́дваную	паабкла́дванае	паабкла́дваныя (неадуш.) паабкла́дваных (адуш.)
Т.	паабкла́дваным	паабкла́дванай паабкла́дванаю	паабкла́дваным	паабкла́дванымі
М.	паабкла́дваным	паабкла́дванай	паабкла́дваным	паабкла́дваных

Кароткая форма: паабкла́двана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паабкла́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабкла́дваю	паабкла́дваем
2-я ас.	паабкла́дваеш	паабкла́дваеце
3-я ас.	паабкла́двае	паабкла́дваюць
Прошлы час
м.	паабкла́дваў	паабкла́двалі
ж.	паабкла́двала
н.	паабкла́двала
Загадны лад
2-я ас.	паабкла́двай	паабкла́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабкла́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)