паабкі́дваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабкі́дваны паабкі́дваная паабкі́дванае паабкі́дваныя
Р. паабкі́дванага паабкі́дванай
паабкі́дванае		 паабкі́дванага паабкі́дваных
Д. паабкі́дванаму паабкі́дванай паабкі́дванаму паабкі́дваным
В. паабкі́дваны (неадуш.)
паабкі́дванага (адуш.)		 паабкі́дваную паабкі́дванае паабкі́дваныя (неадуш.)
паабкі́дваных (адуш.)
Т. паабкі́дваным паабкі́дванай
паабкі́дванаю		 паабкі́дваным паабкі́дванымі
М. паабкі́дваным паабкі́дванай паабкі́дваным паабкі́дваных

Кароткая форма: паабкі́двана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)