паабкіда́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабкіда́ю паабкіда́ем
2-я ас. паабкіда́еш паабкіда́еце
3-я ас. паабкіда́е паабкіда́юць
Прошлы час
м. паабкіда́ў паабкіда́лі
ж. паабкіда́ла
н. паабкіда́ла
Загадны лад
2-я ас. паабкіда́й паабкіда́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабкіда́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)