паабкіто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабкіто́ўваю паабкіто́ўваем
2-я ас. паабкіто́ўваеш паабкіто́ўваеце
3-я ас. паабкіто́ўвае паабкіто́ўваюць
Прошлы час
м. паабкіто́ўваў паабкіто́ўвалі
ж. паабкіто́ўвала
н. паабкіто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. паабкіто́ўвай паабкіто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабкіто́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)