паабкі́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабкі́дваю паабкі́дваем
2-я ас. паабкі́дваеш паабкі́дваеце
3-я ас. паабкі́двае паабкі́дваюць
Прошлы час
м. паабкі́дваў паабкі́двалі
ж. паабкі́двала
н. паабкі́двала
Загадны лад
2-я ас. паабкі́двай паабкі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабкі́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)