Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кулько́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кулько́вы кулько́вая кулько́вае кулько́выя
Р. кулько́вага кулько́вай
кулько́вае
кулько́вага кулько́вых
Д. кулько́ваму кулько́вай кулько́ваму кулько́вым
В. кулько́вы
кулько́вага
кулько́вую кулько́вае кулько́выя
кулько́вых
Т. кулько́вым кулько́вай
кулько́ваю
кулько́вым кулько́вымі
М. кулько́вым кулько́вай кулько́вым кулько́вых

Крыніцы: tsblm1996.

ку́льм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ку́льм
Р. ку́льму
Д. ку́льму
В. ку́льм
Т. ку́льмам
М. ку́льме

Крыніцы: piskunou2012.

ку́льма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ку́льма - -

Крыніцы: piskunou2012.

ку́льман

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́льман ку́льманы
Р. ку́льмана ку́льманаў
Д. ку́льману ку́льманам
В. ку́льман ку́льманы
Т. ку́льманам ку́льманамі
М. ку́льмане ку́льманах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кульмінава́ць

‘прайсці (праходзіць) праз мерыдыян (пра свяціла)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кульміну́е кульміну́юць
Прошлы час
м. кульмінава́ў кульмінава́лі
ж. кульмінава́ла
н. кульмінава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час кульміну́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

кульмінава́ць

‘прайсці (праходзіць) праз мерыдыян (пра свяціла)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кульміну́е кульміну́юць
Прошлы час
м. кульмінава́ў кульмінава́лі
ж. кульмінава́ла
н. кульмінава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час кульмінава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

кульмінацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кульмінацы́йны кульмінацы́йная кульмінацы́йнае кульмінацы́йныя
Р. кульмінацы́йнага кульмінацы́йнай
кульмінацы́йнае
кульмінацы́йнага кульмінацы́йных
Д. кульмінацы́йнаму кульмінацы́йнай кульмінацы́йнаму кульмінацы́йным
В. кульмінацы́йны (неадуш.)
кульмінацы́йнага (адуш.)
кульмінацы́йную кульмінацы́йнае кульмінацы́йныя (неадуш.)
кульмінацы́йных (адуш.)
Т. кульмінацы́йным кульмінацы́йнай
кульмінацы́йнаю
кульмінацы́йным кульмінацы́йнымі
М. кульмінацы́йным кульмінацы́йнай кульмінацы́йным кульмінацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кульміна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кульміна́цыя
Р. кульміна́цыі
Д. кульміна́цыі
В. кульміна́цыю
Т. кульміна́цыяй
кульміна́цыяю
М. кульміна́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кульміні́раваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кульміні́руе кульміні́руюць
Прошлы час
м. кульміні́раваў кульміні́равалі
ж. кульміні́равала
н. кульміні́равала

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

кульміні́раваць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кульміні́руе кульміні́руюць
Прошлы час
м. кульміні́раваў кульміні́равалі
ж. кульміні́равала
н. кульміні́равала

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.