Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

кана́рак

‘птушка канарэйка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кана́рак кана́ракі
Р. кана́рака кана́ракаў
Д. кана́раку кана́ракам
В. кана́рака кана́ракаў
Т. кана́ракам кана́ракамі
М. кана́раку кана́раках

Крыніцы: piskunou2012.

кана́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кана́рка кана́ркі
Р. кана́ркі кана́рак
Д. кана́рцы кана́ркам
В. кана́рку кана́рак
Т. кана́ркай
кана́ркаю		 кана́ркамі
М. кана́рцы кана́рках

Крыніцы: piskunou2012.

канарма́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канарма́льны канарма́льная канарма́льнае канарма́льныя
Р. канарма́льнага канарма́льнай
канарма́льнае		 канарма́льнага канарма́льных
Д. канарма́льнаму канарма́льнай канарма́льнаму канарма́льным
В. канарма́льны (неадуш.)
канарма́льнага (адуш.)		 канарма́льную канарма́льнае канарма́льныя (неадуш.)
канарма́льных (адуш.)
Т. канарма́льным канарма́льнай
канарма́льнаю		 канарма́льным канарма́льнымі
М. канарма́льным канарма́льнай канарма́льным канарма́льных

Крыніцы: piskunou2012.

кана́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кана́рскі кана́рская кана́рскае кана́рскія
Р. кана́рскага кана́рскай
кана́рскае		 кана́рскага кана́рскіх
Д. кана́рскаму кана́рскай кана́рскаму кана́рскім
В. кана́рскі (неадуш.)
кана́рскага (адуш.)		 кана́рскую кана́рскае кана́рскія (неадуш.)
кана́рскіх (адуш.)
Т. кана́рскім кана́рскай
кана́рскаю		 кана́рскім кана́рскімі
М. кана́рскім кана́рскай кана́рскім кана́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

кана́рханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кана́рханне
Р. кана́рхання
Д. кана́рханню
В. кана́рханне
Т. кана́рханнем
М. кана́рханні

Крыніцы: piskunou2012.

кана́рхаць

‘чытаць каноны ў царкве’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кана́рхаю кана́рхаем
2-я ас. кана́рхаеш кана́рхаеце
3-я ас. кана́рхае кана́рхаюць
Прошлы час
м. кана́рхаў кана́рхалі
ж. кана́рхала
н. кана́рхала
Загадны лад
2-я ас. кана́рхай кана́рхайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кана́рхаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Кана́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кана́ры
Р. Кана́р
Д. Кана́рам
В. Кана́ры
Т. Кана́рамі
М. Кана́рах

кана́рык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кана́рык кана́рыкі
Р. кана́рыка кана́рыкаў
Д. кана́рыку кана́рыкам
В. кана́рыка кана́рыкаў
Т. кана́рыкам кана́рыкамі
М. кана́рыку кана́рыках

Крыніцы: piskunou2012.

канарэ́ечнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канарэ́ечнік канарэ́ечнікі
Р. канарэ́ечніка канарэ́ечнікаў
Д. канарэ́ечніку канарэ́ечнікам
В. канарэ́ечніка канарэ́ечнікаў
Т. канарэ́ечнікам канарэ́ечнікамі
М. канарэ́ечніку канарэ́ечніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

канарэ́ечнік

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. канарэ́ечнік
Р. канарэ́ечніку
Д. канарэ́ечніку
В. канарэ́ечнік
Т. канарэ́ечнікам
М. канарэ́ечніку

Крыніцы: piskunou2012.