канарэ́ечнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канарэ́ечнік канарэ́ечнікі
Р. канарэ́ечніка канарэ́ечнікаў
Д. канарэ́ечніку канарэ́ечнікам
В. канарэ́ечніка канарэ́ечнікаў
Т. канарэ́ечнікам канарэ́ечнікамі
М. канарэ́ечніку канарэ́ечніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)