Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

вільжэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вільжэ́е вільжэ́юць
Прошлы час
м. вільжэ́ў вільжэ́лі
ж. вільжэ́ла
н. вільжэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час вільжэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Вільно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вільно́ва
Р. Вільно́ва
Д. Вільно́ву
В. Вільно́ва
Т. Вільно́вам
М. Вільно́ве

вільну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вільну́ вільнё́м
2-я ас. вільне́ш вільняце́
3-я ас. вільне́ вільну́ць
Прошлы час
м. вільну́ў вільну́лі
ж. вільну́ла
н. вільну́ла
Загадны лад
2-я ас. вільні́ вільні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час вільну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ві́льнюс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́льнюс
Р. Ві́льнюса
Д. Ві́льнюсу
В. Ві́льнюс
Т. Ві́льнюсам
М. Ві́льнюсе

ві́льнюскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́льнюскі ві́льнюская ві́льнюскае ві́льнюскія
Р. ві́льнюскага ві́льнюскай
ві́льнюскае		 ві́льнюскага ві́льнюскіх
Д. ві́льнюскаму ві́льнюскай ві́льнюскаму ві́льнюскім
В. ві́льнюскі (неадуш.)
ві́льнюскага (адуш.)		 ві́льнюскую ві́льнюскае ві́льнюскія (неадуш.)
ві́льнюскіх (адуш.)
Т. ві́льнюскім ві́льнюскай
ві́льнюскаю		 ві́льнюскім ві́льнюскімі
М. ві́льнюскім ві́льнюскай ві́льнюскім ві́льнюскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ві́льцы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ві́льцы
Р. ві́льцаў
Д. ві́льцам
В. ві́льцы
Т. ві́льцамі
М. ві́льцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Ві́льча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́льча
Р. Ві́льчы
Д. Ві́льчы
В. Ві́льчу
Т. Ві́льчай
Ві́льчаю
М. Ві́льчы

вільча́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вільча́к вільчакі́
Р. вільчака́ вільчако́ў
Д. вільчаку́ вільчака́м
В. вільча́к вільчакі́
Т. вільчако́м вільчака́мі
М. вільчаку́ вільчака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вільчако́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вільчако́вы вільчако́вая вільчако́вае вільчако́выя
Р. вільчако́вага вільчако́вай
вільчако́вае		 вільчако́вага вільчако́вых
Д. вільчако́ваму вільчако́вай вільчако́ваму вільчако́вым
В. вільчако́вы (неадуш.)
вільчако́вага (адуш.)		 вільчако́вую вільчако́вае вільчако́выя (неадуш.)
вільчако́вых (адуш.)
Т. вільчако́вым вільчако́вай
вільчако́ваю		 вільчако́вым вільчако́вымі
М. вільчако́вым вільчако́вай вільчако́вым вільчако́вых

Крыніцы: piskunou2012.

вільча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вільча́сты вільча́стая вільча́стае вільча́стыя
Р. вільча́стага вільча́стай
вільча́стае		 вільча́стага вільча́стых
Д. вільча́стаму вільча́стай вільча́стаму вільча́стым
В. вільча́сты (неадуш.)
вільча́стага (адуш.)		 вільча́стую вільча́стае вільча́стыя (неадуш.)
вільча́стых (адуш.)
Т. вільча́стым вільча́стай
вільча́стаю		 вільча́стым вільча́стымі
М. вільча́стым вільча́стай вільча́стым вільча́стых

Крыніцы: piskunou2012.