Вільно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вільно́ва
Р. Вільно́ва
Д. Вільно́ву
В. Вільно́ва
Т. Вільно́вам
М. Вільно́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)