вільну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вільну́ | вільнё́м | |
вільне́ш | вільняце́ | |
вільне́ | вільну́ць | |
Прошлы час | ||
вільну́ў | вільну́лі | |
вільну́ла | ||
вільну́ла | ||
Загадны лад | ||
вільні́ | вільні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
вільну́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)