вільну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вільну́ вільнё́м
2-я ас. вільне́ш вільняце́
3-я ас. вільне́ вільну́ць
Прошлы час
м. вільну́ў вільну́лі
ж. вільну́ла
н. вільну́ла
Загадны лад
2-я ас. вільні́ вільні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час вільну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)