Аберды́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Аберды́н | |
Аберды́на | |
Аберды́ну | |
Аберды́н | |
Аберды́нам | |
Аберды́не |
Аберды́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Аберды́н | |
Аберды́на | |
Аберды́ну | |
Аберды́н | |
Аберды́нам | |
Аберды́не |
абе́рнены
прыметнік, адносны
абе́рнены | абе́рненая | абе́рненае | абе́рненыя | |
абе́рненага | абе́рненай абе́рненае |
абе́рненага | абе́рненых | |
абе́рненаму | абе́рненай | абе́рненаму | абе́рненым | |
абе́рнены ( абе́рненага ( |
абе́рненую | абе́рненае | абе́рненыя ( абе́рненых ( |
|
абе́рненым | абе́рненай абе́рненаю |
абе́рненым | абе́рненымі | |
абе́рненым | абе́рненай | абе́рненым | абе́рненых |
Крыніцы:
абе́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абе́рнены | абе́рненая | абе́рненае | абе́рненыя | |
абе́рненага | абе́рненай абе́рненае |
абе́рненага | абе́рненых | |
абе́рненаму | абе́рненай | абе́рненаму | абе́рненым | |
абе́рнены ( абе́рненага ( |
абе́рненую | абе́рненае | абе́рненыя ( абе́рненых ( |
|
абе́рненым | абе́рненай абе́рненаю |
абе́рненым | абе́рненымі | |
абе́рненым | абе́рненай | абе́рненым | абе́рненых |
Кароткая форма: абе́рнена.
Крыніцы:
абе́рнуты
прыметнік, адносны
абе́рнуты | абе́рнутая | абе́рнутае | абе́рнутыя | |
абе́рнутага | абе́рнутай абе́рнутае |
абе́рнутага | абе́рнутых | |
абе́рнутаму | абе́рнутай | абе́рнутаму | абе́рнутым | |
абе́рнуты ( абе́рнутага ( |
абе́рнутую | абе́рнутае | абе́рнутыя ( абе́рнутых ( |
|
абе́рнутым | абе́рнутай абе́рнутаю |
абе́рнутым | абе́рнутымі | |
абе́рнутым | абе́рнутай | абе́рнутым | абе́рнутых |
Крыніцы:
абе́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абе́рнуты | абе́рнутая | абе́рнутае | абе́рнутыя | |
абе́рнутага | абе́рнутай абе́рнутае |
абе́рнутага | абе́рнутых | |
абе́рнутаму | абе́рнутай | абе́рнутаму | абе́рнутым | |
абе́рнуты ( абе́рнутага ( |
абе́рнутую | абе́рнутае | абе́рнутыя ( абе́рнутых ( |
|
абе́рнутым | абе́рнутай абе́рнутаю |
абе́рнутым | абе́рнутымі | |
абе́рнутым | абе́рнутай | абе́рнутым | абе́рнутых |
Кароткая форма: абе́рнута.
Крыніцы:
Аберо́н
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Аберо́н | |
Аберо́на | |
Аберо́ну | |
Аберо́на | |
Аберо́нам | |
Аберо́не |
аберто́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аберто́н | аберто́ны | |
аберто́ну | аберто́наў | |
аберто́ну | аберто́нам | |
аберто́н | аберто́ны | |
аберто́нам | аберто́намі | |
аберто́не | аберто́нах |
Крыніцы:
абе́руч
прыслоўе
абе́руч | - | - |
Крыніцы:
абе́ручкі
прыслоўе
абе́ручкі | - | - |
Крыніцы:
абе́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абе́рчаны | абе́рчаная | абе́рчанае | абе́рчаныя | |
абе́рчанага | абе́рчанай абе́рчанае |
абе́рчанага | абе́рчаных | |
абе́рчанаму | абе́рчанай | абе́рчанаму | абе́рчаным | |
абе́рчаны ( абе́рчанага ( |
абе́рчаную | абе́рчанае | абе́рчаныя ( абе́рчаных ( |
|
абе́рчаным | абе́рчанай абе́рчанаю |
абе́рчаным | абе́рчанымі | |
абе́рчаным | абе́рчанай | абе́рчаным | абе́рчаных |
Крыніцы: