абе́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абе́рчаны | абе́рчаная | абе́рчанае | абе́рчаныя | |
абе́рчанага | абе́рчанай абе́рчанае |
абе́рчанага | абе́рчаных | |
абе́рчанаму | абе́рчанай | абе́рчанаму | абе́рчаным | |
абе́рчаны ( абе́рчанага ( |
абе́рчаную | абе́рчанае | абе́рчаныя ( абе́рчаных ( |
|
абе́рчаным | абе́рчанай абе́рчанаю |
абе́рчаным | абе́рчанымі | |
абе́рчаным | абе́рчанай | абе́рчаным | абе́рчаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)