Аберо́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аберо́н
Р. Аберо́на
Д. Аберо́ну
В. Аберо́на
Т. Аберо́нам
М. Аберо́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)