заво́страны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заво́страны |
заво́страная |
заво́странае |
заво́страныя |
| Р. |
заво́странага |
заво́странай
заво́странае |
заво́странага |
заво́страных |
| Д. |
заво́странаму |
заво́странай |
заво́странаму |
заво́страным |
| В. |
заво́страны (неадуш.)
заво́странага (адуш.) |
заво́страную |
заво́странае |
заво́страныя (неадуш.)
заво́страных (адуш.) |
| Т. |
заво́страным |
заво́странай
заво́странаю |
заво́страным |
заво́странымі |
| М. |
заво́страным |
заво́странай |
заво́страным |
заво́страных |
Кароткая форма: заво́страна.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
заво́стрыванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заво́стрыванне |
| Р. |
заво́стрывання |
| Д. |
заво́стрыванню |
| В. |
заво́стрыванне |
| Т. |
заво́стрываннем |
| М. |
заво́стрыванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
заво́стрывацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
заво́стрываецца |
заво́стрываюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заво́стрываўся |
заво́стрываліся |
| ж. |
заво́стрывалася |
| н. |
заво́стрывалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заво́стрываць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заво́стрываю |
заво́стрываем |
| 2-я ас. |
заво́стрываеш |
заво́стрываеце |
| 3-я ас. |
заво́стрывае |
заво́стрываюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заво́стрываў |
заво́стрывалі |
| ж. |
заво́стрывала |
| н. |
заво́стрывала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заво́стрывай |
заво́стрывайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
заво́стрываючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заво́хаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заво́хаю |
заво́хаем |
| 2-я ас. |
заво́хаеш |
заво́хаеце |
| 3-я ас. |
заво́хае |
заво́хаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заво́хаў |
заво́халі |
| ж. |
заво́хала |
| н. |
заво́хала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заво́хай |
заво́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заво́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заво́хкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заво́хкаю |
заво́хкаем |
| 2-я ас. |
заво́хкаеш |
заво́хкаеце |
| 3-я ас. |
заво́хкае |
заво́хкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заво́хкаў |
заво́хкалі |
| ж. |
заво́хкала |
| н. |
заво́хкала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заво́хкай |
заво́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заво́хкаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заво́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| заво́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заво́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заво́чнік |
заво́чнікі |
| Р. |
заво́чніка |
заво́чнікаў |
| Д. |
заво́чніку |
заво́чнікам |
| В. |
заво́чніка |
заво́чнікаў |
| Т. |
заво́чнікам |
заво́чнікамі |
| М. |
заво́чніку |
заво́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заво́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заво́чніца |
заво́чніцы |
| Р. |
заво́чніцы |
заво́чніц |
| Д. |
заво́чніцы |
заво́чніцам |
| В. |
заво́чніцу |
заво́чніц |
| Т. |
заво́чніцай
заво́чніцаю |
заво́чніцамі |
| М. |
заво́чніцы |
заво́чніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.