даклярава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дакляру́ю |
дакляру́ем |
| 2-я ас. |
дакляру́еш |
дакляру́еце |
| 3-я ас. |
дакляру́е |
дакляру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
даклярава́ў |
даклярава́лі |
| ж. |
даклярава́ла |
| н. |
даклярава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дакляру́й |
дакляру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дакляру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даклярава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дакляру́ю |
дакляру́ем |
| 2-я ас. |
дакляру́еш |
дакляру́еце |
| 3-я ас. |
дакляру́е |
дакляру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
даклярава́ў |
даклярава́лі |
| ж. |
даклярава́ла |
| н. |
даклярава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дакляру́й |
дакляру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
даклярава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дакляра́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дакляра́цыя |
дакляра́цыі |
| Р. |
дакляра́цыі |
дакляра́цый |
| Д. |
дакляра́цыі |
дакляра́цыям |
| В. |
дакляра́цыю |
дакляра́цыі |
| Т. |
дакляра́цыяй дакляра́цыяю |
дакляра́цыямі |
| М. |
дакляра́цыі |
дакляра́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дакляро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дакляро́ўваю |
дакляро́ўваем |
| 2-я ас. |
дакляро́ўваеш |
дакляро́ўваеце |
| 3-я ас. |
дакляро́ўвае |
дакляро́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
дакляро́ўваў |
дакляро́ўвалі |
| ж. |
дакляро́ўвала |
| н. |
дакляро́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дакляро́ўвай |
дакляро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дакляро́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дако́ланы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дако́ланы |
дако́ланая |
дако́ланае |
дако́ланыя |
| Р. |
дако́ланага |
дако́ланай дако́ланае |
дако́ланага |
дако́ланых |
| Д. |
дако́ланаму |
дако́ланай |
дако́ланаму |
дако́ланым |
| В. |
дако́ланы (неадуш.) дако́ланага (адуш.) |
дако́ланую |
дако́ланае |
дако́ланыя (неадуш.) дако́ланых (адуш.) |
| Т. |
дако́ланым |
дако́ланай дако́ланаю |
дако́ланым |
дако́ланымі |
| М. |
дако́ланым |
дако́ланай |
дако́ланым |
дако́ланых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012.
дако́ланы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дако́ланы |
дако́ланая |
дако́ланае |
дако́ланыя |
| Р. |
дако́ланага |
дако́ланай дако́ланае |
дако́ланага |
дако́ланых |
| Д. |
дако́ланаму |
дако́ланай |
дако́ланаму |
дако́ланым |
| В. |
дако́ланы (неадуш.) дако́ланага (адуш.) |
дако́ланую |
дако́ланае |
дако́ланыя (неадуш.) дако́ланых (адуш.) |
| Т. |
дако́ланым |
дако́ланай дако́ланаю |
дако́ланым |
дако́ланымі |
| М. |
дако́ланым |
дако́ланай |
дако́ланым |
дако́ланых |
Кароткая форма: дако́лана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012.
дако́латы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дако́латы |
дако́латая |
дако́латае |
дако́латыя |
| Р. |
дако́латага |
дако́латай дако́латае |
дако́латага |
дако́латых |
| Д. |
дако́латаму |
дако́латай |
дако́латаму |
дако́латым |
| В. |
дако́латы (неадуш.) дако́латага (адуш.) |
дако́латую |
дако́латае |
дако́латыя (неадуш.) дако́латых (адуш.) |
| Т. |
дако́латым |
дако́латай дако́латаю |
дако́латым |
дако́латымі |
| М. |
дако́латым |
дако́латай |
дако́латым |
дако́латых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дако́латы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дако́латы |
дако́латая |
дако́латае |
дако́латыя |
| Р. |
дако́латага |
дако́латай дако́латае |
дако́латага |
дако́латых |
| Д. |
дако́латаму |
дако́латай |
дако́латаму |
дако́латым |
| В. |
дако́латы (неадуш.) дако́латага (адуш.) |
дако́латую |
дако́латае |
дако́латыя (неадуш.) дако́латых (адуш.) |
| Т. |
дако́латым |
дако́латай дако́латаю |
дако́латым |
дако́латымі |
| М. |
дако́латым |
дако́латай |
дако́латым |
дако́латых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дако́латы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дако́латы |
дако́латая |
дако́латае |
дако́латыя |
| Р. |
дако́латага |
дако́латай дако́латае |
дако́латага |
дако́латых |
| Д. |
дако́латаму |
дако́латай |
дако́латаму |
дако́латым |
| В. |
дако́латы (неадуш.) дако́латага (адуш.) |
дако́латую |
дако́латае |
дако́латыя (неадуш.) дако́латых (адуш.) |
| Т. |
дако́латым |
дако́латай дако́латаю |
дако́латым |
дако́латымі |
| М. |
дако́латым |
дако́латай |
дако́латым |
дако́латых |
Кароткая форма: дако́лата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дако́лванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дако́лванне |
| Р. |
дако́лвання |
| Д. |
дако́лванню |
| В. |
дако́лванне |
| Т. |
дако́лваннем |
| М. |
дако́лванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.