аб’е́здзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| аб’е́зджу | аб’е́здзім | |
| аб’е́здзіш | аб’е́здзіце | |
| аб’е́здзіць | аб’е́здзяць | |
| Прошлы час | ||
| аб’е́здзіў | аб’е́здзілі | |
| аб’е́здзіла | ||
| аб’е́здзіла | ||
| Загадны лад | ||
| аб’е́здзі | аб’е́здзіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| аб’е́здзіўшы | ||
Крыніцы:
аб’е́здка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аб’е́здка | аб’е́здкі | |
| аб’е́здкі | аб’е́здак | |
| аб’е́здцы | аб’е́здкам | |
| аб’е́здку | аб’е́здкі | |
| аб’е́здкай аб’е́здкаю |
аб’е́здкамі | |
| аб’е́здцы | аб’е́здках |
Крыніцы:
абездухо́ўленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абездухо́ўленне | |
| абездухо́ўлення | |
| абездухо́ўленню | |
| абездухо́ўленне | |
| абездухо́ўленнем | |
| абездухо́ўленні |
Крыніцы:
абездухо́ўлены
прыметнік, якасны
| абездухо́ўлены | абездухо́ўленая | абездухо́ўленае | абездухо́ўленыя | |
| абездухо́ўленага | абездухо́ўленай абездухо́ўленае |
абездухо́ўленага | абездухо́ўленых | |
| абездухо́ўленаму | абездухо́ўленай | абездухо́ўленаму | абездухо́ўленым | |
| абездухо́ўлены ( абездухо́ўленага ( |
абездухо́ўленую | абездухо́ўленае | абездухо́ўленыя ( абездухо́ўленых ( |
|
| абездухо́ўленым | абездухо́ўленай абездухо́ўленаю |
абездухо́ўленым | абездухо́ўленымі | |
| абездухо́ўленым | абездухо́ўленай | абездухо́ўленым | абездухо́ўленых | |
Крыніцы:
абездухо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| абездухо́ўлены | абездухо́ўленая | абездухо́ўленае | абездухо́ўленыя | |
| абездухо́ўленага | абездухо́ўленай абездухо́ўленае |
абездухо́ўленага | абездухо́ўленых | |
| абездухо́ўленаму | абездухо́ўленай | абездухо́ўленаму | абездухо́ўленым | |
| абездухо́ўлены ( абездухо́ўленага ( |
абездухо́ўленую | абездухо́ўленае | абездухо́ўленыя ( абездухо́ўленых ( |
|
| абездухо́ўленым | абездухо́ўленай абездухо́ўленаю |
абездухо́ўленым | абездухо́ўленымі | |
| абездухо́ўленым | абездухо́ўленай | абездухо́ўленым | абездухо́ўленых | |
Крыніцы:
аб’е́здчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аб’е́здчык | аб’е́здчыкі | |
| аб’е́здчыка | аб’е́здчыкаў | |
| аб’е́здчыку | аб’е́здчыкам | |
| аб’е́здчыка | аб’е́здчыкаў | |
| аб’е́здчыкам | аб’е́здчыкамі | |
| аб’е́здчыку | аб’е́здчыках |
Крыніцы:
абезжале́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абезжале́званне | |
| абезжале́звання | |
| абезжале́званню | |
| абезжале́званне | |
| абезжале́званнем | |
| абезжале́званні |
Крыніцы:
абеззара́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абеззара́жанне | |
| абеззара́жання | |
| абеззара́жанню | |
| абеззара́жанне | |
| абеззара́жаннем | |
| абеззара́жанні |
Крыніцы:
абеззара́жаны
прыметнік, адносны
| абеззара́жаны | абеззара́жаная | абеззара́жанае | абеззара́жаныя | |
| абеззара́жанага | абеззара́жанай абеззара́жанае |
абеззара́жанага | абеззара́жаных | |
| абеззара́жанаму | абеззара́жанай | абеззара́жанаму | абеззара́жаным | |
| абеззара́жаны ( абеззара́жанага ( |
абеззара́жаную | абеззара́жанае | абеззара́жаныя ( абеззара́жаных ( |
|
| абеззара́жаным | абеззара́жанай абеззара́жанаю |
абеззара́жаным | абеззара́жанымі | |
| абеззара́жаным | абеззара́жанай | абеззара́жаным | абеззара́жаных | |
Крыніцы:
абеззара́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| абеззара́жаны | абеззара́жаная | абеззара́жанае | абеззара́жаныя | |
| абеззара́жанага | абеззара́жанай абеззара́жанае |
абеззара́жанага | абеззара́жаных | |
| абеззара́жанаму | абеззара́жанай | абеззара́жанаму | абеззара́жаным | |
| абеззара́жаны ( абеззара́жанага ( |
абеззара́жаную | абеззара́жанае | абеззара́жаныя ( абеззара́жаных ( |
|
| абеззара́жаным | абеззара́жанай абеззара́жанаю |
абеззара́жаным | абеззара́жанымі | |
| абеззара́жаным | абеззара́жанай | абеззара́жаным | абеззара́жаных | |
Кароткая форма: абеззара́жана.
Крыніцы: