абезжале́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абезжале́званне | |
| абезжале́звання | |
| абезжале́званню | |
| абезжале́званне | |
| абезжале́званнем | |
| абезжале́званні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)