абеззара́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абеззара́жанне | |
абеззара́жання | |
абеззара́жанню | |
абеззара́жанне | |
абеззара́жаннем | |
абеззара́жанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)