Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыяфа́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыяфа́н
Р. дыяфа́ну
Д. дыяфа́ну
В. дыяфа́н
Т. дыяфа́нам
М. дыяфа́не

Крыніцы: piskunou2012.

дыяфанаскапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыяфанаскапі́я дыяфанаскапі́і
Р. дыяфанаскапі́і дыяфанаскапі́й
Д. дыяфанаскапі́і дыяфанаскапі́ям
В. дыяфанаскапі́ю дыяфанаскапі́і
Т. дыяфанаскапі́яй
дыяфанаскапі́яю		 дыяфанаскапі́ямі
М. дыяфанаскапі́і дыяфанаскапі́ях

Крыніцы: piskunou2012.

дыяфанаско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяфанаско́п дыяфанаско́пы
Р. дыяфанаско́па дыяфанаско́паў
Д. дыяфанаско́пу дыяфанаско́пам
В. дыяфанаско́п дыяфанаско́пы
Т. дыяфанаско́пам дыяфанаско́памі
М. дыяфанаско́пе дыяфанаско́пах

Крыніцы: piskunou2012.

дыяфані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыяфані́чны дыяфані́чная дыяфані́чнае дыяфані́чныя
Р. дыяфані́чнага дыяфані́чнай
дыяфані́чнае		 дыяфані́чнага дыяфані́чных
Д. дыяфані́чнаму дыяфані́чнай дыяфані́чнаму дыяфані́чным
В. дыяфані́чны (неадуш.)
дыяфані́чнага (адуш.)		 дыяфані́чную дыяфані́чнае дыяфані́чныя (неадуш.)
дыяфані́чных (адуш.)
Т. дыяфані́чным дыяфані́чнай
дыяфані́чнаю		 дыяфані́чным дыяфані́чнымі
М. дыяфані́чным дыяфані́чнай дыяфані́чным дыяфані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

дыяфані́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыяфані́я
Р. дыяфані́і
Д. дыяфані́і
В. дыяфані́ю
Т. дыяфані́яй
дыяфані́яю
М. дыяфані́і

Крыніцы: piskunou2012.

дыяфано́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяфано́метр дыяфано́метры
Р. дыяфано́метра дыяфано́метраў
Д. дыяфано́метру дыяфано́метрам
В. дыяфано́метр дыяфано́метры
Т. дыяфано́метрам дыяфано́метрамі
М. дыяфано́метры дыяфано́метрах

Крыніцы: piskunou2012.

дыяфі́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяфі́з дыяфі́зы
Р. дыяфі́за дыяфі́заў
Д. дыяфі́зу дыяфі́зам
В. дыяфі́з дыяфі́зы
Т. дыяфі́зам дыяфі́замі
М. дыяфі́зе дыяфі́зах

Крыніцы: piskunou2012.

дыяфі́льм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяфі́льм дыяфі́льмы
Р. дыяфі́льма дыяфі́льмаў
Д. дыяфі́льму дыяфі́льмам
В. дыяфі́льм дыяфі́льмы
Т. дыяфі́льмам дыяфі́льмамі
М. дыяфі́льме дыяфі́льмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыяфі́льмавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыяфі́льмавы дыяфі́льмавая дыяфі́льмавае дыяфі́льмавыя
Р. дыяфі́льмавага дыяфі́льмавай
дыяфі́льмавае		 дыяфі́льмавага дыяфі́льмавых
Д. дыяфі́льмаваму дыяфі́льмавай дыяфі́льмаваму дыяфі́льмавым
В. дыяфі́льмавы (неадуш.)
дыяфі́льмавага (адуш.)		 дыяфі́льмавую дыяфі́льмавае дыяфі́льмавыя (неадуш.)
дыяфі́льмавых (адуш.)
Т. дыяфі́льмавым дыяфі́льмавай
дыяфі́льмаваю		 дыяфі́льмавым дыяфі́льмавымі
М. дыяфі́льмавым дыяфі́льмавай дыяфі́льмавым дыяфі́льмавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дыяфо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяфо́н дыяфо́ны
Р. дыяфо́на дыяфо́наў
Д. дыяфо́ну дыяфо́нам
В. дыяфо́н дыяфо́ны
Т. дыяфо́нам дыяфо́намі
М. дыяфо́не дыяфо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.