завішча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | завішчу́ | завішчы́м | 
		
		
			| 2-я ас. | завішчы́ш | завішчыце́ | 
		
		
			| 3-я ас. | завішчы́ць | завішча́ць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | завішча́ў | завішча́лі | 
		
			| ж. | завішча́ла | 
		
			| н. | завішча́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | завішчы́ | завішчы́це | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | завішча́ўшы | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
завішчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | завішчу́ | завішчы́м | 
		
		
			| 2-я ас. | завішчы́ш | завішчыце́ | 
		
		
			| 3-я ас. | завішчы́ць | завішча́ць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | завішчэ́ў | завішчэ́лі | 
		
			| ж. | завішчэ́ла | 
		
			| н. | завішчэ́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | завішчы́ | завішчы́це | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | завішчэ́ўшы | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
Заві́шына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Заві́шына | 
		
			| Р. | Заві́шыны | 
		
			| Д. | Заві́шыне | 
		
			| В. | Заві́шыну | 
		
			| Т. | Заві́шынай Заві́шынаю
 | 
		
			| М. | Заві́шыне | 
		
Заві́шына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Заві́шына | 
		
			| Р. | Заві́шына | 
		
			| Д. | Заві́шыну | 
		
			| В. | Заві́шына | 
		
			| Т. | Заві́шынам | 
		
			| М. | Заві́шыне | 
		
завішэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | - | - | 
		
		
			| 2-я ас. | - | - | 
		
		
			| 3-я ас. | завішэ́е | завішэ́юць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | завішэ́ў | завішэ́лі | 
		
			| ж. | завішэ́ла | 
		
			| н. | завішэ́ла | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | завішэ́ўшы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
заво́блачна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
	
		
			| станоўч. | выш. | найвыш. | 
	
	
		
			| заво́блачна | заво́блачней | - | 
	
заво́блачнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | заво́блачнасць | 
		
			| Р. | заво́блачнасці | 
		
			| Д. | заво́блачнасці | 
		
			| В. | заво́блачнасць | 
		
			| Т. | заво́блачнасцю | 
		
			| М. | заво́блачнасці | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
заво́блачны
прыметнік, якасны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | заво́блачны | заво́блачная | заво́блачнае | заво́блачныя | 
		
			| Р. | заво́блачнага | заво́блачнай заво́блачнае
 | заво́блачнага | заво́блачных | 
		
			| Д. | заво́блачнаму | заво́блачнай | заво́блачнаму | заво́блачным | 
		
			| В. | заво́блачны (неадуш.) заво́блачнага (адуш.)
 | заво́блачную | заво́блачнае | заво́блачныя (неадуш.) заво́блачных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | заво́блачным | заво́блачнай заво́блачнаю
 | заво́блачным | заво́блачнымі | 
		
			| М. | заво́блачным | заво́блачнай | заво́блачным | заво́блачных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
заво́блачны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | заво́блачны | заво́блачная | заво́блачнае | заво́блачныя | 
		
			| Р. | заво́блачнага | заво́блачнай заво́блачнае
 | заво́блачнага | заво́блачных | 
		
			| Д. | заво́блачнаму | заво́блачнай | заво́блачнаму | заво́блачным | 
		
			| В. | заво́блачны (неадуш.) заво́блачнага (адуш.)
 | заво́блачную | заво́блачнае | заво́блачныя (неадуш.) заво́блачных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | заво́блачным | заво́блачнай заво́блачнаю
 | заво́блачным | заво́блачнымі | 
		
			| М. | заво́блачным | заво́блачнай | заво́блачным | заво́блачных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
заво́д
‘дзеянне; парода жывёлы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | заво́д | 
		
			| Р. | заво́ду | 
		
			| Д. | заво́ду | 
		
			| В. | заво́д | 
		
			| Т. | заво́дам | 
		
			| М. | заво́дзе | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996.