Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

тузе́ль

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

тузе́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тузе́мец тузе́мцы
Р. тузе́мца тузе́мцаў
Д. тузе́мцу тузе́мцам
В. тузе́мца тузе́мцаў
Т. тузе́мцам тузе́мцамі
М. тузе́мцу тузе́мцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тузе́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тузе́мка тузе́мкі
Р. тузе́мкі тузе́мак
Д. тузе́мцы тузе́мкам
В. тузе́мку тузе́мак
Т. тузе́мкай
тузе́мкаю
тузе́мкамі
М. тузе́мцы тузе́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тузе́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тузе́мны тузе́мная тузе́мнае тузе́мныя
Р. тузе́мнага тузе́мнай
тузе́мнае
тузе́мнага тузе́мных
Д. тузе́мнаму тузе́мнай тузе́мнаму тузе́мным
В. тузе́мны (неадуш.)
тузе́мнага (адуш.)
тузе́мную тузе́мнае тузе́мныя (неадуш.)
тузе́мных (адуш.)
Т. тузе́мным тузе́мнай
тузе́мнаю
тузе́мным тузе́мнымі
М. тузе́мным тузе́мнай тузе́мным тузе́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тузе́ць

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

ту́зін

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́зін ту́зіны
Р. ту́зіна ту́зінаў
Д. ту́зіну ту́зінам
В. ту́зін ту́зіны
Т. ту́зінам ту́зінамі
М. ту́зіне ту́зінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ту́зла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́зла
Р. Ту́злы
Д. Ту́зле
В. Ту́злу
Т. Ту́злай
Ту́злаю
М. Ту́зле

тузлу́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тузлу́к
Р. тузлуку́
Д. тузлуку́
В. тузлу́к
Т. тузлуко́м
М. тузлуку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тузлукава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тузлукава́нне
Р. тузлукава́ння
Д. тузлукава́нню
В. тузлукава́нне
Т. тузлукава́ннем
М. тузлукава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тузлу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тузлу́чны тузлу́чная тузлу́чнае тузлу́чныя
Р. тузлу́чнага тузлу́чнай
тузлу́чнае
тузлу́чнага тузлу́чных
Д. тузлу́чнаму тузлу́чнай тузлу́чнаму тузлу́чным
В. тузлу́чны (неадуш.)
тузлу́чнага (адуш.)
тузлу́чную тузлу́чнае тузлу́чныя (неадуш.)
тузлу́чных (адуш.)
Т. тузлу́чным тузлу́чнай
тузлу́чнаю
тузлу́чным тузлу́чнымі
М. тузлу́чным тузлу́чнай тузлу́чным тузлу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.