тузлукава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тузлукава́нне
Р. тузлукава́ння
Д. тузлукава́нню
В. тузлукава́нне
Т. тузлукава́ннем
М. тузлукава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)