кульгану́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кульгану́ |
кульганё́м |
2-я ас. |
кульгане́ш |
кульганяце́ |
3-я ас. |
кульгане́ |
кульгану́ць |
Прошлы час |
м. |
кульгану́ў |
кульгану́лі |
ж. |
кульгану́ла |
н. |
кульгану́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
кульгану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кульга́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кульга́ю |
кульга́ем |
2-я ас. |
кульга́еш |
кульга́еце |
3-я ас. |
кульга́е |
кульга́юць |
Прошлы час |
м. |
кульга́ў |
кульга́лі |
ж. |
кульга́ла |
н. |
кульга́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кульга́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кульга́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кульга́чка |
кульга́чкі |
Р. |
кульга́чкі |
кульга́чак |
Д. |
кульга́чцы |
кульга́чкам |
В. |
кульга́чку |
кульга́чак |
Т. |
кульга́чкай кульга́чкаю |
кульга́чкамі |
М. |
кульга́чцы |
кульга́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кульгі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кульгі́канне |
Р. |
кульгі́кання |
Д. |
кульгі́канню |
В. |
кульгі́канне |
Т. |
кульгі́каннем |
М. |
кульгі́канні |
Крыніцы:
piskunou2012.
кульгі́каць
‘кульгаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кульгі́каю |
кульгі́каем |
2-я ас. |
кульгі́каеш |
кульгі́каеце |
3-я ас. |
кульгі́кае |
кульгі́каюць |
Прошлы час |
м. |
кульгі́каў |
кульгі́калі |
ж. |
кульгі́кала |
н. |
кульгі́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
кульгі́кай |
кульгі́кайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кульгі́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
кульго́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
кульго́та |
Р. |
кульго́ты |
Д. |
кульго́це |
В. |
кульго́ту |
Т. |
кульго́тай кульго́таю |
М. |
кульго́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
ку́лька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ку́лька |
ку́лькі |
Р. |
ку́лькі |
ку́лек |
Д. |
ку́льцы |
ку́лькам |
В. |
ку́льку |
ку́лькі |
Т. |
ку́лькай ку́лькаю |
ку́лькамі |
М. |
ку́льцы |
ку́льках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кулькі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кулькі́ |
Р. |
Кулько́ў |
Д. |
Кулька́м |
В. |
Кулькі́ |
Т. |
Кулька́мі |
М. |
Кулька́х |
Кулькі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кулькі́шкі |
Р. |
Кулькі́шак Кулькі́шкаў |
Д. |
Кулькі́шкам |
В. |
Кулькі́шкі |
Т. |
Кулькі́шкамі |
М. |
Кулькі́шках |