кавернатамі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кавернатамі́я |
кавернатамі́і |
Р. |
кавернатамі́і |
кавернатамі́й |
Д. |
кавернатамі́і |
кавернатамі́ям |
В. |
кавернатамі́ю |
кавернатамі́і |
Т. |
кавернатамі́яй кавернатамі́яю |
кавернатамі́ямі |
М. |
кавернатамі́і |
кавернатамі́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
каверні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каверні́т |
каверні́ты |
Р. |
каверні́ту |
каверні́таў |
Д. |
каверні́ту |
каверні́там |
В. |
каверні́т |
каверні́ты |
Т. |
каверні́там |
каверні́тамі |
М. |
каверні́це |
каверні́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
каверно́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каверно́зны |
каверно́зная |
каверно́знае |
каверно́зныя |
Р. |
каверно́знага |
каверно́знай каверно́знае |
каверно́знага |
каверно́зных |
Д. |
каверно́знаму |
каверно́знай |
каверно́знаму |
каверно́зным |
В. |
каверно́зны (неадуш.) каверно́знага (адуш.) |
каверно́зную |
каверно́знае |
каверно́зныя (неадуш.) каверно́зных (адуш.) |
Т. |
каверно́зным |
каверно́знай каверно́знаю |
каверно́зным |
каверно́знымі |
М. |
каверно́зным |
каверно́знай |
каверно́зным |
каверно́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ка́вер-ве́рсія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ка́вер-ве́рсія |
ка́вер-ве́рсіі |
Р. |
ка́вер-ве́рсіі |
ка́вер-ве́рсій |
Д. |
ка́вер-ве́рсіі |
ка́вер-ве́рсіям |
В. |
ка́вер-ве́рсію |
ка́вер-ве́рсіі |
Т. |
ка́вер-ве́рсіяй ка́вер-ве́рсіяю |
ка́вер-ве́рсіямі |
М. |
ка́вер-ве́рсіі |
ка́вер-ве́рсіях |
Крыніцы:
sbm2012.
кавіта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
кавіта́цыя |
Р. |
кавіта́цыі |
Д. |
кавіта́цыі |
В. |
кавіта́цыю |
Т. |
кавіта́цыяй кавіта́цыяю |
М. |
кавіта́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
каву́ліць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
каву́лю |
каву́лім |
2-я ас. |
каву́ліш |
каву́ліце |
3-я ас. |
каву́ліць |
каву́ляць |
Прошлы час |
м. |
каву́ліў |
каву́лілі |
ж. |
каву́ліла |
н. |
каву́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
каву́ль |
каву́льце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
каву́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
каву́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каву́н |
кавуны́ |
Р. |
кавуна́ |
кавуно́ў |
Д. |
кавуну́ |
кавуна́м |
В. |
каву́н |
кавуны́ |
Т. |
кавуно́м |
кавуна́мі |
М. |
кавуне́ |
кавуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кавуно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кавуно́вы |
кавуно́вая |
кавуно́вае |
кавуно́выя |
Р. |
кавуно́вага |
кавуно́вай кавуно́вае |
кавуно́вага |
кавуно́вых |
Д. |
кавуно́ваму |
кавуно́вай |
кавуно́ваму |
кавуно́вым |
В. |
кавуно́вы (неадуш.) кавуно́вага (адуш.) |
кавуно́вую |
кавуно́вае |
кавуно́выя (неадуш.) кавуно́вых (адуш.) |
Т. |
кавуно́вым |
кавуно́вай кавуно́ваю |
кавуно́вым |
кавуно́вымі |
М. |
кавуно́вым |
кавуно́вай |
кавуно́вым |
кавуно́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.