каву́ліць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каву́лю каву́лім
2-я ас. каву́ліш каву́ліце
3-я ас. каву́ліць каву́ляць
Прошлы час
м. каву́ліў каву́лілі
ж. каву́ліла
н. каву́ліла
Загадны лад
2-я ас. каву́ль каву́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каву́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)