Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгджзклмнпрстфхцчшя-

гу́кнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гу́кнуся гу́кнемся
2-я ас. гу́кнешся гу́кнецеся
3-я ас. гу́кнецца гу́кнуцца
Прошлы час
м. гу́кнуўся гу́кнуліся
ж. гу́кнулася
н. гу́кнулася
Дзеепрыслоўе
прош. час гу́кнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

гукну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гукну́ся гукнё́мся
2-я ас. гукне́шся гукняце́ся
3-я ас. гукне́цца гукну́цца
Прошлы час
м. гукну́ўся гукну́ліся
ж. гукну́лася
н. гукну́лася
Загадны лад
2-я ас. гукні́ся гукні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час гукну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

гу́кнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гу́кну гу́кнем
2-я ас. гу́кнеш гу́кнеце
3-я ас. гу́кне гу́кнуць
Прошлы час
м. гу́кнуў гу́кнулі
ж. гу́кнула
н. гу́кнула
Загадны лад
2-я ас. гу́кні гу́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час гу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

гукну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гукну́ гукнё́м
2-я ас. гукне́ш гукняце́
3-я ас. гукне́ гукну́ць
Прошлы час
м. гукну́ў гукну́лі
ж. гукну́ла
н. гукну́ла
Загадны лад
2-я ас. гукні́ гукні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гукну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гуко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гуко́ва
Р. Гуко́ва
Д. Гуко́ву
В. Гуко́ва
Т. Гуко́вам
М. Гуко́ве