гукну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
гукну́ | гукнё́м | |
гукне́ш | гукняце́ | |
гукне́ | гукну́ць | |
Прошлы час | ||
гукну́ў | гукну́лі | |
гукну́ла | ||
гукну́ла | ||
Загадны лад | ||
гукні́ | гукні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
гукну́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)