гукну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гукну́ гукнё́м
2-я ас. гукне́ш гукняце́
3-я ас. гукне́ гукну́ць
Прошлы час
м. гукну́ў гукну́лі
ж. гукну́ла
н. гукну́ла
Загадны лад
2-я ас. гукні́ гукні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гукну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)