арышто́ваны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
арышто́ваны |
арышто́ваныя |
| Р. |
арышто́ванага |
арышто́ваных |
| Д. |
арышто́ванаму |
арышто́ваным |
| В. |
арышто́ванага |
арышто́ваных |
| Т. |
арышто́ваным |
арышто́ванымі |
| М. |
арышто́ваным |
арышто́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
арышто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арышто́ваны |
арышто́ваная |
арышто́ванае |
арышто́ваныя |
| Р. |
арышто́ванага |
арышто́ванай арышто́ванае |
арышто́ванага |
арышто́ваных |
| Д. |
арышто́ванаму |
арышто́ванай |
арышто́ванаму |
арышто́ваным |
| В. |
арышто́ваны арышто́ванага |
арышто́ваную |
арышто́ванае |
арышто́ваныя арышто́ваных |
| Т. |
арышто́ваным |
арышто́ванай арышто́ванаю |
арышто́ваным |
арышто́ванымі |
| М. |
арышто́ваным |
арышто́ванай |
арышто́ваным |
арышто́ваных |
Кароткая форма: арышто́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012.
арышто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арышто́ўванне |
| Р. |
арышто́ўвання |
| Д. |
арышто́ўванню |
| В. |
арышто́ўванне |
| Т. |
арышто́ўваннем |
| М. |
арышто́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
арышто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
арышто́ўваюся |
арышто́ўваемся |
| 2-я ас. |
арышто́ўваешся |
арышто́ўваецеся |
| 3-я ас. |
арышто́ўваецца |
арышто́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
арышто́ўваўся |
арышто́ўваліся |
| ж. |
арышто́ўвалася |
| н. |
арышто́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арышто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
арышто́ўваю |
арышто́ўваем |
| 2-я ас. |
арышто́ўваеш |
арышто́ўваеце |
| 3-я ас. |
арышто́ўвае |
арышто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
арышто́ўваў |
арышто́ўвалі |
| ж. |
арышто́ўвала |
| н. |
арышто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
арышто́ўвай |
арышто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
арышто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Арыэ́ль
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Арыэ́ль |
Арыэ́лі |
| Р. |
Арыэ́ля |
Арыэ́ляў |
| Д. |
Арыэ́лю |
Арыэ́лям |
| В. |
Арыэ́ля |
Арыэ́ляў |
| Т. |
Арыэ́лем |
Арыэ́лямі |
| М. |
Арыэ́лю |
Арыэ́лях |
а́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
а́рыя |
а́рыі |
| Р. |
а́рыі |
а́рый |
| Д. |
а́рыі |
а́рыям |
| В. |
а́рыю |
а́рыі |
| Т. |
а́рыяй а́рыяю |
а́рыямі |
| М. |
а́рыі |
а́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Арыя́на
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Арыя́на |
Арыя́ны |
| Р. |
Арыя́ны |
Арыя́н |
| Д. |
Арыя́не |
Арыя́нам |
| В. |
Арыя́ну |
Арыя́н |
| Т. |
Арыя́най Арыя́наю |
Арыя́намі |
| М. |
Арыя́не |
Арыя́нах |
арыя́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арыя́нства |
| Р. |
арыя́нства |
| Д. |
арыя́нству |
| В. |
арыя́нства |
| Т. |
арыя́нствам |
| М. |
арыя́нстве |
Крыніцы:
piskunou2012.