архірэ́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
архірэ́йскі |
архірэ́йская |
архірэ́йскае |
архірэ́йскія |
Р. |
архірэ́йскага |
архірэ́йскай архірэ́йскае |
архірэ́йскага |
архірэ́йскіх |
Д. |
архірэ́йскаму |
архірэ́йскай |
архірэ́йскаму |
архірэ́йскім |
В. |
архірэ́йскі (неадуш.) архірэ́йскага (адуш.) |
архірэ́йскую |
архірэ́йскае |
архірэ́йскія (неадуш.) архірэ́йскіх (адуш.) |
Т. |
архірэ́йскім |
архірэ́йскай архірэ́йскаю |
архірэ́йскім |
архірэ́йскімі |
М. |
архірэ́йскім |
архірэ́йскай |
архірэ́йскім |
архірэ́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
архірэ́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
архірэ́йства |
Р. |
архірэ́йства |
Д. |
архірэ́йству |
В. |
архірэ́йства |
Т. |
архірэ́йствам |
М. |
архірэ́йстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
архісклада́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
архісклада́на |
- |
- |
архістраты́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
архістраты́г |
архістраты́гі |
Р. |
архістраты́га |
архістраты́гаў |
Д. |
архістраты́гу |
архістраты́гам |
В. |
архістраты́га |
архістраты́гаў |
Т. |
архістраты́гам |
архістраты́гамі |
М. |
архістраты́гу |
архістраты́гах |
Крыніцы:
piskunou2012.
архі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
архі́т |
Р. |
архі́ту |
Д. |
архі́ту |
В. |
архі́т |
Т. |
архі́там |
М. |
архі́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
архітра́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
архітра́ў |
архітра́вы |
Р. |
архітра́ва |
архітра́ваў |
Д. |
архітра́ву |
архітра́вам |
В. |
архітра́ў |
архітра́вы |
Т. |
архітра́вам |
архітра́вамі |
М. |
архітра́ве |
архітра́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
архітэктані́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
архітэктані́чнасць |
Р. |
архітэктані́чнасці |
Д. |
архітэктані́чнасці |
В. |
архітэктані́чнасць |
Т. |
архітэктані́чнасцю |
М. |
архітэктані́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
архітэктані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
архітэктані́чны |
архітэктані́чная |
архітэктані́чнае |
архітэктані́чныя |
Р. |
архітэктані́чнага |
архітэктані́чнай архітэктані́чнае |
архітэктані́чнага |
архітэктані́чных |
Д. |
архітэктані́чнаму |
архітэктані́чнай |
архітэктані́чнаму |
архітэктані́чным |
В. |
архітэктані́чны (неадуш.) архітэктані́чнага (адуш.) |
архітэктані́чную |
архітэктані́чнае |
архітэктані́чныя (неадуш.) архітэктані́чных (адуш.) |
Т. |
архітэктані́чным |
архітэктані́чнай архітэктані́чнаю |
архітэктані́чным |
архітэктані́чнымі |
М. |
архітэктані́чным |
архітэктані́чнай |
архітэктані́чным |
архітэктані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
архітэ́ктар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
архітэ́ктар |
архітэ́ктары |
Р. |
архітэ́ктара |
архітэ́ктараў |
Д. |
архітэ́ктару |
архітэ́ктарам |
В. |
архітэ́ктара |
архітэ́ктараў |
Т. |
архітэ́ктарам |
архітэ́ктарамі |
М. |
архітэ́ктару |
архітэ́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.