Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аргонарту́тна-ква́рцавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аргонарту́тна-ква́рцавы аргонарту́тна-ква́рцавая аргонарту́тна-ква́рцавае аргонарту́тна-ква́рцавыя
Р. аргонарту́тна-ква́рцавага аргонарту́тна-ква́рцавай
аргонарту́тна-ква́рцавае
аргонарту́тна-ква́рцавага аргонарту́тна-ква́рцавых
Д. аргонарту́тна-ква́рцаваму аргонарту́тна-ква́рцавай аргонарту́тна-ква́рцаваму аргонарту́тна-ква́рцавым
В. аргонарту́тна-ква́рцавы (неадуш.)
аргонарту́тна-ква́рцавага (адуш.)
аргонарту́тна-ква́рцавую аргонарту́тна-ква́рцавае аргонарту́тна-ква́рцавыя (неадуш.)
аргонарту́тна-ква́рцавых (адуш.)
Т. аргонарту́тна-ква́рцавым аргонарту́тна-ква́рцавай
аргонарту́тна-ква́рцаваю
аргонарту́тна-ква́рцавым аргонарту́тна-ква́рцавымі
М. аргонарту́тна-ква́рцавым аргонарту́тна-ква́рцавай аргонарту́тна-ква́рцавым аргонарту́тна-ква́рцавых

Крыніцы: piskunou2012.

арго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арго́нны арго́нная арго́ннае арго́нныя
Р. арго́ннага арго́ннай
арго́ннае
арго́ннага арго́нных
Д. арго́ннаму арго́ннай арго́ннаму арго́нным
В. арго́нны (неадуш.)
арго́ннага (адуш.)
арго́нную арго́ннае арго́нныя (неадуш.)
арго́нных (адуш.)
Т. арго́нным арго́ннай
арго́ннаю
арго́нным арго́ннымі
М. арго́нным арго́ннай арго́нным арго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

арграбо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. арграбо́та
Р. арграбо́ты
Д. арграбо́це
В. арграбо́ту
Т. арграбо́тай
арграбо́таю
М. арграбо́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аргсе́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аргсе́ктар аргсе́ктары
Р. аргсе́ктара аргсе́ктараў
Д. аргсе́ктару аргсе́ктарам
В. аргсе́ктар аргсе́ктары
Т. аргсе́ктарам аргсе́ктарамі
М. аргсе́ктары аргсе́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

аргтэ́хніка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аргтэ́хніка
Р. аргтэ́хнікі
Д. аргтэ́хніцы
В. аргтэ́хніку
Т. аргтэ́хнікай
аргтэ́хнікаю
М. аргтэ́хніцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аргуме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аргуме́нт аргуме́нты
Р. аргуме́нта аргуме́нтаў
Д. аргуме́нту аргуме́нтам
В. аргуме́нт аргуме́нты
Т. аргуме́нтам аргуме́нтамі
М. аргуме́нце аргуме́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аргументава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аргументава́на аргументава́ней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аргументава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аргументава́насць
Р. аргументава́насці
Д. аргументава́насці
В. аргументава́насць
Т. аргументава́насцю
М. аргументава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аргументава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аргументава́нне
Р. аргументава́ння
Д. аргументава́нню
В. аргументава́нне
Т. аргументава́ннем
М. аргументава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аргументава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аргументава́ны аргументава́ная аргументава́нае аргументава́ныя
Р. аргументава́нага аргументава́най
аргументава́нае
аргументава́нага аргументава́ных
Д. аргументава́наму аргументава́най аргументава́наму аргументава́ным
В. аргументава́ны (неадуш.)
аргументава́нага (адуш.)
аргументава́ную аргументава́нае аргументава́ныя (неадуш.)
аргументава́ных (адуш.)
Т. аргументава́ным аргументава́най
аргументава́наю
аргументава́ным аргументава́нымі
М. аргументава́ным аргументава́най аргументава́ным аргументава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.