Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абрамля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абрамля́ецца абрамля́юцца
Прошлы час
м. абрамля́ўся абрамля́ліся
ж. абрамля́лася
н. абрамля́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абрамля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абрамля́ю абрамля́ем
2-я ас. абрамля́еш абрамля́еце
3-я ас. абрамля́е абрамля́юць
Прошлы час
м. абрамля́ў абрамля́лі
ж. абрамля́ла
н. абрамля́ла
Загадны лад
2-я ас. абрамля́й абрамля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абрамля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Абрамо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Абрамо́ва
Р. Абрамо́ва
Д. Абрамо́ву
В. Абрамо́ва
Т. Абрамо́вам
М. Абрамо́ве

Абра́мы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Абра́мы
Р. Абра́маў
Д. Абра́мам
В. Абра́мы
Т. Абра́мамі
М. Абра́мах

абра́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абра́насць
Р. абра́насці
Д. абра́насці
В. абра́насць
Т. абра́насцю
М. абра́насці

Крыніцы: piskunou2012.

абра́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абра́нены абра́неная абра́ненае абра́неныя
Р. абра́ненага абра́ненай
абра́ненае		 абра́ненага абра́неных
Д. абра́ненаму абра́ненай абра́ненаму абра́неным
В. абра́нены (неадуш.)
абра́ненага (адуш.)		 абра́неную абра́ненае абра́неныя (неадуш.)
абра́неных (адуш.)
Т. абра́неным абра́ненай
абра́ненаю		 абра́неным абра́ненымі
М. абра́неным абра́ненай абра́неным абра́неных

Крыніцы: piskunou2012.

абра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абра́нне
Р. абра́ння
Д. абра́нню
В. абра́нне
Т. абра́ннем
М. абра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абра́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абра́ннік абра́ннікі
Р. абра́нніка абра́ннікаў
Д. абра́нніку абра́ннікам
В. абра́нніка абра́ннікаў
Т. абра́ннікам абра́ннікамі
М. абра́нніку абра́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абра́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абра́нніца абра́нніцы
Р. абра́нніцы абра́нніц
Д. абра́нніцы абра́нніцам
В. абра́нніцу абра́нніц
Т. абра́нніцай
абра́нніцаю		 абра́нніцамі
М. абра́нніцы абра́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абра́нніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абра́нніцкі абра́нніцкая абра́нніцкае абра́нніцкія
Р. абра́нніцкага абра́нніцкай
абра́нніцкае		 абра́нніцкага абра́нніцкіх
Д. абра́нніцкаму абра́нніцкай абра́нніцкаму абра́нніцкім
В. абра́нніцкі
абра́нніцкага		 абра́нніцкую абра́нніцкае абра́нніцкія
Т. абра́нніцкім абра́нніцкай
абра́нніцкаю		 абра́нніцкім абра́нніцкімі
М. абра́нніцкім абра́нніцкай абра́нніцкім абра́нніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.