абра́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
абра́нніца | абра́нніцы | |
абра́нніцы | абра́нніц | |
абра́нніцы | абра́нніцам | |
абра́нніцу | абра́нніц | |
абра́нніцай абра́нніцаю |
абра́нніцамі | |
абра́нніцы | абра́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)