абра́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абра́ннік абра́ннікі
Р. абра́нніка абра́ннікаў
Д. абра́нніку абра́ннікам
В. абра́нніка абра́ннікаў
Т. абра́ннікам абра́ннікамі
М. абра́нніку абра́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)