канцэптуалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канцэптуалізава́ны |
канцэптуалізава́ная |
канцэптуалізава́нае |
канцэптуалізава́ныя |
Р. |
канцэптуалізава́нага |
канцэптуалізава́най канцэптуалізава́нае |
канцэптуалізава́нага |
канцэптуалізава́ных |
Д. |
канцэптуалізава́наму |
канцэптуалізава́най |
канцэптуалізава́наму |
канцэптуалізава́ным |
В. |
канцэптуалізава́ны (неадуш.) канцэптуалізава́нага (адуш.) |
канцэптуалізава́ную |
канцэптуалізава́нае |
канцэптуалізава́ныя (неадуш.) канцэптуалізава́ных (адуш.) |
Т. |
канцэптуалізава́ным |
канцэптуалізава́най канцэптуалізава́наю |
канцэптуалізава́ным |
канцэптуалізава́нымі |
М. |
канцэптуалізава́ным |
канцэптуалізава́най |
канцэптуалізава́ным |
канцэптуалізава́ных |
Кароткая форма: канцэптуалізава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
канцэптуалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канцэптуалізава́ны |
канцэптуалізава́ная |
канцэптуалізава́нае |
канцэптуалізава́ныя |
Р. |
канцэптуалізава́нага |
канцэптуалізава́най канцэптуалізава́нае |
канцэптуалізава́нага |
канцэптуалізава́ных |
Д. |
канцэптуалізава́наму |
канцэптуалізава́най |
канцэптуалізава́наму |
канцэптуалізава́ным |
В. |
канцэптуалізава́ны (неадуш.) канцэптуалізава́нага (адуш.) |
канцэптуалізава́ную |
канцэптуалізава́нае |
канцэптуалізава́ныя (неадуш.) канцэптуалізава́ных (адуш.) |
Т. |
канцэптуалізава́ным |
канцэптуалізава́най канцэптуалізава́наю |
канцэптуалізава́ным |
канцэптуалізава́нымі |
М. |
канцэптуалізава́ным |
канцэптуалізава́най |
канцэптуалізава́ным |
канцэптуалізава́ных |
Кароткая форма: канцэптуалізава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
канцэптуалізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
канцэптуалізу́ецца |
канцэптуалізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
канцэптуалізава́ўся |
канцэптуалізава́ліся |
ж. |
канцэптуалізава́лася |
н. |
канцэптуалізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
канцэптуалізу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
канцэптуалізава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
канцэптуалізу́ецца |
канцэптуалізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
канцэптуалізава́ўся |
канцэптуалізава́ліся |
ж. |
канцэптуалізава́лася |
н. |
канцэптуалізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
канцэптуалізава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
канцэптуалізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
канцэптуалізу́ю |
канцэптуалізу́ем |
2-я ас. |
канцэптуалізу́еш |
канцэптуалізу́еце |
3-я ас. |
канцэптуалізу́е |
канцэптуалізу́юць |
Прошлы час |
м. |
канцэптуалізава́ў |
канцэптуалізава́лі |
ж. |
канцэптуалізава́ла |
н. |
канцэптуалізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
канцэптуалізу́й |
канцэптуалізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
канцэптуалізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
канцэптуалізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
канцэптуалізу́ю |
канцэптуалізу́ем |
2-я ас. |
канцэптуалізу́еш |
канцэптуалізу́еце |
3-я ас. |
канцэптуалізу́е |
канцэптуалізу́юць |
Прошлы час |
м. |
канцэптуалізава́ў |
канцэптуалізава́лі |
ж. |
канцэптуалізава́ла |
н. |
канцэптуалізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
канцэптуалізу́й |
канцэптуалізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
канцэптуалізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
канцэптуаліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
канцэптуаліза́цыя |
Р. |
канцэптуаліза́цыі |
Д. |
канцэптуаліза́цыі |
В. |
канцэптуаліза́цыю |
Т. |
канцэптуаліза́цыяй канцэптуаліза́цыяю |
М. |
канцэптуаліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
канцэптуалі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
канцэптуалі́зм |
Р. |
канцэптуалі́зму |
Д. |
канцэптуалі́зму |
В. |
канцэптуалі́зм |
Т. |
канцэптуалі́змам |
М. |
канцэптуалі́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
канцэптуалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канцэптуалі́ст |
канцэптуалі́сты |
Р. |
канцэптуалі́ста |
канцэптуалі́стаў |
Д. |
канцэптуалі́сту |
канцэптуалі́стам |
В. |
канцэптуалі́ста |
канцэптуалі́стаў |
Т. |
канцэптуалі́стам |
канцэптуалі́стамі |
М. |
канцэптуалі́сце |
канцэптуалі́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.