канцэптуалісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канцэптуалісты́чны канцэптуалісты́чная канцэптуалісты́чнае канцэптуалісты́чныя
Р. канцэптуалісты́чнага канцэптуалісты́чнай
канцэптуалісты́чнае		 канцэптуалісты́чнага канцэптуалісты́чных
Д. канцэптуалісты́чнаму канцэптуалісты́чнай канцэптуалісты́чнаму канцэптуалісты́чным
В. канцэптуалісты́чны (неадуш.)
канцэптуалісты́чнага (адуш.)		 канцэптуалісты́чную канцэптуалісты́чнае канцэптуалісты́чныя (неадуш.)
канцэптуалісты́чных (адуш.)
Т. канцэптуалісты́чным канцэптуалісты́чнай
канцэптуалісты́чнаю		 канцэптуалісты́чным канцэптуалісты́чнымі
М. канцэптуалісты́чным канцэптуалісты́чнай канцэптуалісты́чным канцэптуалісты́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)