Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

калачава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калачава́ты калачава́тая калачава́тае калачава́тыя
Р. калачава́тага калачава́тай
калачава́тае		 калачава́тага калачава́тых
Д. калачава́таму калачава́тай калачава́таму калачава́тым
В. калачава́ты (неадуш.)
калачава́тага (адуш.)		 калачава́тую калачава́тае калачава́тыя (неадуш.)
калачава́тых (адуш.)
Т. калачава́тым калачава́тай
калачава́таю		 калачава́тым калачава́тымі
М. калачава́тым калачава́тай калачава́тым калачава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

кала́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кала́чнік кала́чнікі
Р. кала́чніка кала́чнікаў
Д. кала́чніку кала́чнікам
В. кала́чніка кала́чнікаў
Т. кала́чнікам кала́чнікамі
М. кала́чніку кала́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

кала́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кала́чніца кала́чніцы
Р. кала́чніцы кала́чніц
Д. кала́чніцы кала́чніцам
В. кала́чніцу кала́чніц
Т. кала́чніцай
кала́чніцаю		 кала́чніцамі
М. кала́чніцы кала́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

кала́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кала́чны кала́чная кала́чнае кала́чныя
Р. кала́чнага кала́чнай
кала́чнае		 кала́чнага кала́чных
Д. кала́чнаму кала́чнай кала́чнаму кала́чным
В. кала́чны (неадуш.)
кала́чнага (адуш.)		 кала́чную кала́чнае кала́чныя (неадуш.)
кала́чных (адуш.)
Т. кала́чным кала́чнай
кала́чнаю		 кала́чным кала́чнымі
М. кала́чным кала́чнай кала́чным кала́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Калачо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Калачо́ва
Р. Калачо́ва
Д. Калачо́ву
В. Калачо́ва
Т. Калачо́вам
М. Калачо́ве

Калачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Калачы́
Р. Калачо́ў
Д. Калача́м
В. Калачы́
Т. Калача́мі
М. Калача́х

кала́чык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кала́чык кала́чыкі
Р. кала́чыка кала́чыкаў
Д. кала́чыку кала́чыкам
В. кала́чык кала́чыкі
Т. кала́чыкам кала́чыкамі
М. кала́чыку кала́чыках

Крыніцы: piskunou2012.

Калачы́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Калачы́нцы
Р. Калачы́нцаў
Д. Калачы́нцам
В. Калачы́нцы
Т. Калачы́нцамі
М. Калачы́нцах

кала́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кала́ш калашы
Р. калаша калашоў
Д. калашу калашам
В. кала́ш калашы
Т. калашом калашамі
М. калашы калашах

Крыніцы: piskunou2012.

калашма́н

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. калашма́н калашма́ны
Р. калашма́на калашма́наў
Д. калашма́ну калашма́нам
В. калашма́на калашма́наў
Т. калашма́нам калашма́намі
М. калашма́не калашма́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.