кала́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кала́чнік | кала́чнікі | |
кала́чніка | кала́чнікаў | |
кала́чніку | кала́чнікам | |
кала́чніка | кала́чнікаў | |
кала́чнікам | кала́чнікамі | |
кала́чніку | кала́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)