калафо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| калафо́н | калафо́ны | |
| калафо́на | калафо́наў | |
| калафо́ну | калафо́нам | |
| калафо́н | калафо́ны | |
| калафо́нам | калафо́намі | |
| калафо́не | калафо́нах |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Скарачэннікалафо́нны
прыметнік, адносны
| калафо́нны | калафо́нная | калафо́ннае | калафо́нныя | |
| калафо́ннага | калафо́ннай калафо́ннае |
калафо́ннага | калафо́нных | |
| калафо́ннаму | калафо́ннай | калафо́ннаму | калафо́нным | |
| калафо́нны ( калафо́ннага ( |
калафо́нную | калафо́ннае | калафо́нныя ( калафо́нных ( |
|
| калафо́нным | калафо́ннай калафо́ннаю |
калафо́нным | калафо́ннымі | |
| калафо́нным | калафо́ннай | калафо́нным | калафо́нных | |
Крыніцы:
Калаха́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
| Калаха́ры | |
| Калаха́ры | |
| Калаха́ры | |
| Калаха́ры | |
| Калаха́ры | |
| Калаха́ры |
Калаці́лы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Калаці́лы | |
| Калаці́л Калаці́лаў |
|
| Калаці́лам | |
| Калаці́лы | |
| Калаці́ламі | |
| Калаці́лах |
кала́ціцкі
прыметнік, адносны
| кала́ціцкі | кала́ціцкая | кала́ціцкае | кала́ціцкія | |
| кала́ціцкага | кала́ціцкай кала́ціцкае |
кала́ціцкага | кала́ціцкіх | |
| кала́ціцкаму | кала́ціцкай | кала́ціцкаму | кала́ціцкім | |
| кала́ціцкі ( кала́ціцкага ( |
кала́ціцкую | кала́ціцкае | кала́ціцкія ( кала́ціцкіх ( |
|
| кала́ціцкім | кала́ціцкай кала́ціцкаю |
кала́ціцкім | кала́ціцкімі | |
| кала́ціцкім | кала́ціцкай | кала́ціцкім | кала́ціцкіх | |
Крыніцы:
калаці́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| калачу́ся | кало́цімся | |
| кало́цішся | кало́ціцеся | |
| кало́ціцца | кало́цяцца | |
| Прошлы час | ||
| калаці́ўся | калаці́ліся | |
| калаці́лася | ||
| калаці́лася | ||
| Загадны лад | ||
| калаці́ся | калаці́цеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кало́цячыся | ||
Крыніцы:
калаці́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| калачу́ | кало́цім | |
| кало́ціш | кало́ціце | |
| кало́ціць | кало́цяць | |
| Прошлы час | ||
| калаці́ў | калаці́лі | |
| калаці́ла | ||
| калаці́ла | ||
| Загадны лад | ||
| калаці́ | калаці́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кало́цячы | ||
Крыніцы:
Кала́цічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кала́цічы | |
| Кала́ціч Кала́цічаў |
|
| Кала́цічам | |
| Кала́цічы | |
| Кала́цічамі | |
| Кала́цічах |
калаццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| калаццё́ | |
| калацця́ | |
| калаццю́ | |
| калаццё́ | |
| калаццём | |
| калацці́ |
Крыніцы:
кала́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кала́ч | калачы́ | |
| калача́ | калачо́ў | |
| калачу́ | калача́м | |
| кала́ч | калачы́ | |
| калачо́м | калача́мі | |
| калачы́ | калача́х |
Крыніцы: