Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

Дзяўгу́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзяўгу́ны
Р. Дзяўгу́н
Дзяўгу́наў
Д. Дзяўгу́нам
В. Дзяўгу́ны
Т. Дзяўгу́намі
М. Дзяўгу́нах

Дзяўгу́цішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзяўгу́цішкі
Р. Дзяўгу́цішак
Дзяўгу́цішкаў
Д. Дзяўгу́цішкам
В. Дзяўгу́цішкі
Т. Дзяўгу́цішкамі
М. Дзяўгу́цішках

дзя́ўканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзя́ўканне
Р. дзя́ўкання
Д. дзя́ўканню
В. дзя́ўканне
Т. дзя́ўканнем
М. дзя́ўканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дзя́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзя́ўкаю дзя́ўкаем
2-я ас. дзя́ўкаеш дзя́ўкаеце
3-я ас. дзя́ўкае дзя́ўкаюць
Прошлы час
м. дзя́ўкаў дзя́ўкалі
ж. дзя́ўкала
н. дзя́ўкала
Загадны лад
2-я ас. дзя́ўкай дзя́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзя́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзя́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзя́ўкну дзя́ўкнем
2-я ас. дзя́ўкнеш дзя́ўкнеце
3-я ас. дзя́ўкне дзя́ўкнуць
Прошлы час
м. дзя́ўкнуў дзя́ўкнулі
ж. дзя́ўкнула
н. дзя́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. дзя́ўкні дзя́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзя́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дзяўчо́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз.
Н. дзяўчо́
Р. дзяўча́ці
Д. дзяўча́ці
В. дзяўчо́
Т. дзяўчо́м
М. дзяўча́ці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяўчу́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзяўчу́рства
Р. дзяўчу́рства
Д. дзяўчу́рству
В. дзяўчу́рства
Т. дзяўчу́рствам
М. дзяўчу́рстве

Крыніцы: piskunou2012.

дзяўчы́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяўчы́на дзяўча́ты
дзяўчы́ны
Р. дзяўчы́ны дзяўча́т
Д. дзяўчы́не дзяўча́там
В. дзяўчы́ну дзяўча́т
Т. дзяўчы́най
дзяўчы́наю		 дзяўча́тамі
М. дзяўчы́не дзяўча́тах

Іншыя варыянты: дзе́ўчына.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяўчы́начка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяўчы́начка дзяўчы́начкі
Р. дзяўчы́начкі дзяўчы́начак
Д. дзяўчы́начцы дзяўчы́начкам
В. дзяўчы́начку дзяўчы́начак
Т. дзяўчы́начкай
дзяўчы́начкаю		 дзяўчы́начкамі
М. дзяўчы́начцы дзяўчы́начках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

дзяўчы́нін

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяўчы́нін дзяўчы́ніна дзяўчы́ніна дзяўчы́ніны
Р. дзяўчы́нінага дзяўчы́нінай
дзяўчы́нінае		 дзяўчы́нінага дзяўчы́ніных
Д. дзяўчы́нінаму дзяўчы́нінай дзяўчы́нінаму дзяўчы́ніным
В. дзяўчы́нін (неадуш.)
дзяўчы́нінага (адуш.)		 дзяўчы́ніну дзяўчы́ніна дзяўчы́ніны (неадуш.)
дзяўчы́ніных (адуш.)
Т. дзяўчы́ніным дзяўчы́нінай
дзяўчы́нінаю		 дзяўчы́ніным дзяўчы́нінымі
М. дзяўчы́ніным дзяўчы́нінай дзяўчы́ніным дзяўчы́ніных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.